با افزایش محبوبیت و استفاده از پهپادها، نگرانی ها در مورد حریم خصوصی و امنیت نیز افزایش می یابد. برای حل این مشکلات، بسیاری از افراد به پارازیت پهپادها روی آورده اند. اما پارازیت های هواپیماهای بدون سرنشین دقیقا چیست؟ چگونه کار می کنند؟
پارازیت هواپیمای بدون سرنشین یک دستگاه الکترونیکی است که سیگنالهای رادیویی را با همان فرکانسی که پهپادها برای برقراری ارتباط با کنترلکنندههای خود استفاده میکنند، ارسال میکند. هنگامی که یک پهپاد در محدوده یک مسدود کننده قرار می گیرد، پارازیت کننده سیگنالی را ارسال می کند که در ارتباط پهپاد با کنترل کننده اش اختلال ایجاد می کند. اساساً، پهپاد "گیر" می شود و مجبور می شود در جای خود شناور شود یا بلافاصله فرود بیاید.
مسدود کننده های هواپیمای بدون سرنشین در اشکال و اندازه های مختلف، از دستگاه های قابل حمل گرفته تا دستگاه های ثابت بزرگتر وجود دارند. برخی برای استفاده شخصی در نظر گرفته شده اند، در حالی که برخی دیگر توسط مجریان قانون یا سازمان های نظامی برای محافظت از مناطق حساس استفاده می شوند.
پس چگونه مردم از مسدود کننده های پهپاد استفاده می کنند؟ برخی از کاربردهای رایج عبارتند از: محافظت از حریم خصوصی با جلوگیری از جاسوسی پهپادها از اموال یا فعالیت های خصوصی، تضمین امنیت با جلوگیری از تداخل هواپیماهای بدون سرنشین با هواپیماهای دیگر، یا تامین امنیت با محافظت از مناطق حساس در برابر هجوم غیرقانونی هواپیماهای بدون سرنشین.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که استفاده از پارازیتهای هواپیمای بدون سرنشین میتواند از نظر قانونی پیچیده باشد. سیگنال پارازیت ممکن است با سیگنال های ارتباطی قانونی، مانند سیگنال هایی که توسط خدمات اضطراری استفاده می شود، تداخل ایجاد کند.
به طور کلی، در حالی که پارازیتهای پهپاد میتوانند محافظت ارزشمندی در برابر فعالیتهای ناخواسته پهپاد ایجاد کنند، مردم باید تحقیقات خود را انجام دهند و قوانین و خطرات احتمالی استفاده از پهپادها را درک کنند. همانطور که فناوری هواپیماهای بدون سرنشین به پیشرفت خود ادامه می دهد، فناوری مورد استفاده برای دفاع در برابر هواپیماهای بدون سرنشین نیز پیشرفت می کند.